Normal ve sağlıklı bir insanın bir mezara vakitsiz girmeden evvel 10 dakikadan bir saate ya da altı saatten 36 saate kadar vakti vardır (kim için sorduğunuza nazaran değişir). Bilim insanlarının hepsi tıpkı fikirde olmasa da, kesin olan bir şey varsa o da uzun sürmeyeceği.
HER ŞEY TABUTUN İÇİNDEKİ HAVA ÖLÇÜSÜNE BAĞLI
Her şey tabutun içerisindeki kullanılabilir hava ölçüsüyle ilgili. Boyutunuz ne kadar küçükse o kadar uzun yaşarsınız zira kapladığınız yer ufak olduğundan, oksijen için daha fazla yer kalır. Oksijen tedariğiniz bittiği an sonunuz geldi demektir. Fevkalâde akciğer kapasitesi bulunan yüzücüler yahut maraton koşucuları nefeslerini tutarak fazladan bir dakika kazanabilir.
Populer Science Türkçe’nin aktardığı araştırmada bu enteresan sorunun yanıtı veriliyor. Ortalama tabutun 2 metreye 70 cm ve 60 cm boyutlarında olduğunu varsayarsak, toplam hacmi 886 litre olur. Bunu da iç hacim olarak kullanılırsa size birkaç dakikalık daha ömür müddeti verecek. Bir insanın ortalama hacmi ise 66 litredir. Bu durum, beşte biri (164 litre) oksijen olan 820 litre hava sağlar. Hapsolan bir insan dakikada 0,5 litre oksijen tüketirse, tabuttaki tüm oksijenin tükenmesi neredeyse 5,5 saat sürer.
Chicago Üniversitesi akciğer ve ağır bakım kısmında çalışan Profesör Alan R. Leff, “Canlı gömülen birinin yapabileceği bir şey yoktur” diyor. “Bir kere girdiğinizde orada kalırsınız.” Bunun sebebi tabutun muhtemelen yeterli kapanmış olmasıdır, üstündeki yaklaşık 2 metrelik toprak da eforu.
Hava deponuzu tüketmeden tabuttan çıkabilseniz dahi, kendinizi büyük bir toprak kayması yahut çığ altında kalmaya benzeri bir durumda bulurdunuz. Bu toprak o kadar ağır ve ağır olurdu ki göğsünüz genişleyemezdi. Colorado Çığ Bilgi Merkezi Müdürü Ethan Greene, “Saniyeler içinde beton üzere bir ortam olurdu” diyor. Kar ağır, topraksa daha ağırdır. Hareket edebilseydiniz bile ağzınıza yahut burun deliklerinize toprak girer ve hava yollarınızı tıkayabilirdi.
Fakat işin olumlu bir tarafı da var. Karbondioksitin birikmesi uykunuzu getirir, sonunda kalbiniz durmadan ve bedeninizin geri kalanı da onu takip etmeden evvel komaya girerdiniz.
“Boğulmayı hissedebilirsiniz ve bu elbette dehşetengiz olurdu” diyor Leff. Ancak en azından o son anlarda şuurunuz yerinde olmazdı.
